Het romantische Hoi An

Nadat we bekomen zijn van onze tailor-sessie en elkaar gerust hebben gesteld dat het echt een kans is en je nergens zo goedkoop kleren kan laten maken, besluiten we om Hoi An verder te gaan verkennen. Het oude stadscentrum blijkt veel romantischer dan we gedacht hadden. Oude gebouwen, een kronkelende rivier en kleurrijke versiersels geven de stad een lichtelijk zuid-Europees karakter. Als het niet zo ongelofelijk benauwd zou zijn geweest en je geen fried Rice of mango smoothie voor een paar euro zou kunnen bestellen zou je het zo kunnen geloven. Daarom eten we maar een fried Rice om niet te veel te verwesteren in een Aziatisch land. Daarna gaan we nog even zwemmen en ons opfrissen bij het hostel. Aangezien we al eventjes niet meer, zoals we het zelf zeggen, écht zijn uitgeweest hebben we allemaal wel zin in een dansje. In eerste instantie willen we bij Ganesh, een indiaans restaurant gaan eten, maar door miscommunicatie kunnen we het niet vinden. In sommige gevallen zou dit vervelend kunnen uitpakken maar Hoi An stikt van de gezellige, sfeervolle restaurantjes en al snel hebben we iets nieuws gevonden. We eten een heerlijke baguette, die ze trouwens overal verkopen in hier. Voor ongeveer € 0.60 heb je al een heerlijk broodje met voor de vegetariërs 'la vace qui rit' of ei en voor ons reen lekkere kip. Daarna gaan we op tip van Jesse de tiger tiger bar verkennen. Cocktails vliegen ons om de oren en om 12 uur verplaatsen we ons naar de tiger club. Rond een uurtje of 2 besluiten we om naar huis te gaan. Reen, beschonken als hij is, is ervan overtuigd dat we naar links moeten, maar lies en ik weten zeker dat het niet zo is. Een boze vooruitbenende Reno wil uiteindelijk niet meer lopen en eist dat we een taxi nemen. Ofja een taxi, allemaal niet schrikken, maar het werd een scooter waar we met z'n vieren op gingen. Lies voorop, dan de 'taxi chauffeur' dan ik en dan Reno. We mogen ons gelukkig prijzen dat er niks is gebeurd!

De volgende ochtend kan onze lieve man er zich niks meer van herinneren. Katerig en wel, gaan we om half 10 onze kleren passen. We vinden het redelijk spannend, maar dat is uiteindelijk nergens voor nodig. Er moet zeker nog wel het een en ander worden aangepast maar we zijn al enthousiast. We huren daarna fietsen en gaan lekker naar het strand om een beetje te luieren en uit te brakken. Dit werkt uitstekend want in de avond hebben we nergens meer last van. We besluiten een hapje te gaan eten bij een 'rooftop' restaurant aan de rivier. Zoals ik al eerder zei willen we niet te veel verwesteren, maar nu kunnen we de verleiding toch niet meer weerstaan en bestellen pizza. Deze valt natuurlijk erg tegen, maar koppig als we zijn doen we alsof het een prima pizza is. De volgende keer toch maar weer fried rice of noodles. Aangezien we ons allen wel weer prima voelen besluiten we weer wat te gaan drinken bij de tiger tiger bar. Zoals gisteren vloeien de cocktails weer rijkelijk en krijg ik er wel weer zin in, lies is zo overgehaald alleen reen heeft wat overtuigingskracht nodig. Als we eenmaal weer gaan dansen is alles prima en hebben we het naar onze zin. Net zoals de vorige avond eindigen we in de tiger club. Net voordat we willen gaan, ontmoeten we een groep vriendelijke Italiaanse jongens, waar we even een gesprekje mee hebben. Al wetend dat het hotel te ver is om te lopen willen we een scooter taxi nemen. Redelijk opvliegende Vietnamese mannen geven ons een onbehagelijk gevoel. Er komt een westerse jongen aanrijden die ons vraagt of we ook naar sunflower hotel moeten en of we een lift willen. Dit schiet in het verkeerde keelgat van de Vietnamezen want deze rijden letterlijk op hem in. Ze vertellen ons dat hij een oplichter is. Wij schrikken ons kapot en lopen uit de drukke menigte. Gelukkig komen de Italianen ons helpen en bieden aan om ons, op hun scooters naar het hostel te brengen. Daar reageren de Vietnamezen ook niet erg goed op en in een opstootje tussen een van de Italianen en een Vietnamees denkt lies dat het een slim plan is om er tussen te gaan staan en wordt door deze Vietnamees in haar gezicht geslagen. Het was niet hard dus ze kan er wel om lachen, maar we zijn erg blij als we eenmaal door de Italianen veilig zijn afgezet bij ons hostel.

De volgende ochtend worden we weer een beetje duf wakker. We ontbijten wat in het hostel (die trouwens een super uitgebreid ontbijt buffet gratis aanbieden) en huren daarna fietsen. We drinken eerst een heerlijke mocha ijskoffie bij 'The espresso store' en gaan daarna door naar kimmy voor het tweede pasmoment. Het lijkt alsof de kleren minder goed zitten dan de eerste keer dus lichtelijk gespannen besluiten we om maar even naar het strand te gaan. Om 5 uur is dan het moment van de waarheid en zou het helemaal perfect moeten zijn. Dit is helaas verre van waar en zo zitten we 2.5 uur te wachten tot dat alles hersteld en vermaakt is. Als alles eenmaal in orde is mogen en wij tevreden zijn mogen we alles na etenstijd komen ophalen. We komen er achter dat Ganesh in dezelfde straat zit als Kimmy's en besluiten om daar wat te gaan eten. Daar aangekomen gaat Reno bijna van zijn stokkie, door de hitte, weinig eten en slaap. Na twee cola's en wat suiker water voelt hij zich gelukkig wat beter. Het eten is verrukkelijk waardoor we ons even in India wanen. We vragen ons af of we daar ooit op vakantie zouden willen: qua eten een grote ja, qua drukte, viezigheid en armoede hmm twijfel. Na dit heerlijke maal kunnen we onze kleren ophalen en zijn dan zo moe dat we bij het hotel gelijk in slaap vallen.

De volgende ochtend vliegen we vroeg naar Hanoi. In Hanoi dwalen we een beetje van koffie tent naar koffie tent (Hanoi social club is echt een enorme aanrader) en nemen we om half 7 een taxi naar het vliegveld. Nog steeds in de veronderstelling dat we om 9 uur vliegen lopen we vol goede moed het vliegveld binnen. Op de borden kijkend beginnen we toch een beetje te twijfelen, ik haal de online boeking erbij en schrik me helemaal kapot. Ik heb perongelijk 11 augustus 2017 aangeklikt!!! Shitttttttt grrrrrrrr kuttttt, na een redelijk boze sessie aan de ticket counter hebben we voor een 'kleine' meerprijs de tickets kunnen veranderen en vliegen we de volgende ochtend om 9 uur. Gelukkig konden we onze gehele vervolgplanning nog omboeken en besluiten we om in de buurt van het vliegveld een hotel te boeken. We vallen alle drie intens moe als een blok in slaap.

Een beetje zenuwachtig worden we wakker en maken onze weg terug naar het vliegveld. Daar verloopt dit keer wel alles soepel en zitten we hop weer ineens in Bangkok. Eenmaal in Bangkok zien we dat er aanslagen zijn gepleegd in zuid-Thailand wat ons ergens toch wel de kriebels geeft, want laat het nu net ons plan zijn om daar vanavond de bus naartoe te nemen. Na een lange beraad-sessie en een melding van rtlnieuws dat er gen negatief reisadvies is, besluiten we om toch te gaan. Alle lezenden: wees gerust, de sfeer is hier nog net zo ontspannen als altijd en wij zijn een verstandig trio.